Akademik Məlumat İdarəetmə Sistemi
VI. International X. National Psychiatric Nursing Congress, İzmir, Turkey, 21 - 22 October 2021, pp.689-690, (Summary Text)
Objective: Covid-19 pandemic, all individuals experience serious problems. The call to ‘stay at home’ to prevent the spread of the disease has caused the habits and lifestyles of individuals to change. The feeling of loneliness has increased in individuals who stay away from social life due to curfews. Vulnerable groups such as the elderly and children, in particular, constituted the age group that was most frequently subject to restrictions and thus faced the most problems in this period[1,2]. It is thought that when people go through psychologically challenging processes like this period, acquiring new hobbies makes this process more livable. In this study, it was aimed to reduce the loneliness, sense of uselessness and mental disorders experienced by the elderly due to current restrictions, as well as to increase their resilience and happiness levels.
Method: This study is a pilot study that only included the pretest and posttest results of 25 participants. Pilot schools in Istanbul were determined for the study and announcements were made about the study. The data of the study were collected between June and August 2021, using the online data collection technique. Within the scope of the study, 20 hours of online Chess Training was given by a professional company to 20 students who received undergraduate education in the gerontology department of a state university in Istanbul. Afterwards, the students who participated in the training gave Chess Training to the elderly individuals in an online environment. General Self-Efficacy Scale, UCLA Loneliness Scale, Oxford Happiness Scale, General Health Questionnaire and Elderly Quality of Life Scale were applied to the participants before and after the chess training. Ethics committee approval was obtained for the research.
Results: The mean score of the participants from the scales before the Chess Training was 31.00±4.31 for the
General Self-Efficacy Scale; 33.76±8.03 for the UCLA Loneliness Scale; 23.88±3.53 for the Oxford Happiness Scale;
It was found 15.96±4.82 for the General Health Questionnaire and 28.56±8.71 for the Elderly Quality of Life
Assessment Scale. The mean scores obtained from the scales after the training were 35.16±4.81 for the General
Self-Efficacy Scale; 31.28±6.45 for the UCLA Loneliness Scale; 25.60±3.57 for the Oxford Happiness Scale; It was found 16.20±4.14 for the General Health Questionnaire and 31.68±7.04 for the Elderly Quality of Life Assessment Scale. When the scale scores of the participants before and after the Chess Training were compared, there was a statistically significant difference between the scores of the General Self-Efficacy Scale, the UCLA Loneliness Scale, the Oxford Happiness Scale and the Quality of Life Assessment for the Elderly (p?0.05); It was determined that there was no difference in the General Health Questionnaire.
Discussion-Conclusion: It is stated that chess training given to elderly individuals during the COVID-19 period increases the self-efficacy, happiness and quality of life of individuals; It has been determined that it reduces the levels of loneliness. However, it was observed that there was no change in the mental status of the participants. It is recommended to conduct follow-up studies with larger sample groups.
Amaç: Covid-19 pandemisi, yaştan bağımsız olarak tüm bireyler ciddi sorunlar (psikolojik, fizyolojik, sosyal ve ekonomik anlamda) yaşamaktadırlar. Hastalığın yayılma hızını önleme amaçlı ‘evde kal’ çağrısı bireylerin sahip oldukları alışkanlıklarının ve yaşam biçimlerinin değişmesine neden olmuştur. Sokağa çıkma kısıtlamaları nedeniyle sosyal hayattan uzak kalan bireylerde yalnızlık duygusu artmıştır. Özellikle yaşlılar ve çocuklar gibi savunmasız gruplar, bu dönemde en sık kısıtlamaya maruz kalan, dolayısıyla da en sık sorunla karşılaşan yaş grubunu oluşturmuştur [1,2]. Bu dönem gibi insanların psikolojik olarak zorlu süreçlerden geçtiği zamanlarda kişilerin yeni hobi edinmelerinin bu süreci daha yaşanabilir bir hale dönüştürdüğü düşünülmektedir. Bu çalışmada yaşlıların mevcut kısıtlamalardan dolayı yaşadıkları yalnızlık, işe yaramama duygusu ve ruhsal bozukluklarının azaltılması bununla birlikte dayanıklılık ve mutluluk düzeylerinin arttırılması amaçlanmıştır.
Yöntem: Bu çalışma, ön test, son test, tekrarlayan ölçümlü deneysel araştırma deseninde gerçekleştirilmek üzere planlanan bir çalışmanın, pilot uygulaması niteliğindedir ve sadece 25 katılımcının ön test, son test sonuçlarının karşılaştırılmasını içermektedir. Çalışma için İstanbul’da pilot okullar belirlenip, çalışma hakkında duyurular
yapılmıştır. Çalışmanın verileri Haziran- Ağustos 2021 tarihleri arasında, online veri toplama tekniği kullanılarak
toplanmıştır. Çalışma kapsamında, İstanbul’da bir devlet üniversitesinin gerontoloji bölümünde lisans eğitimi
alan 20 öğrenciye profesyonel bir firma tarafından, 20 saatlik online Satranç Eğitimi verilmiştir. Ardından eğitime
katılan öğrenciler, yaşlı bireylere online ortamda yapılandırılmış Satranç Eğitimi vermiştir. Katılımcılara satranç
Eğitimi öncesinde ve sonrasında Genel Özyeterlilik Ölçeği, UCLA Yalnızlık Ölçeği, Oxford Mutluluk Ölçeği, Genel
Sağlık Anketi ve Yaşlılarda Yaşam Kalitesini Değerlendirme Ölçeği uygulanmıştır. Araştırma için etik kurul onayı alınmıştır (NO: E-74555795-050.01.04-66026).
Bulgular: Katılımcıların Satranç Eğitimi öncesinde ölçeklerden aldıkları ortalama puan Genel Özyeterlilik Ölçeği için 31,00±4.31; UCLA Yalnızlık Ölçeği için 33,76±8,03; Oxford Mutluluk Ölçeği için 23,88±3,53; Genel Sağlık Anketi için 15,96±4,82 ve Yaşlılarda Yaşam Kalitesini Değerlendirme Ölçeği için 28,56±8,71 bulunmuştur. Eğitim sonrasında ölçeklerden alınan ortalama puanlar ise, Genel Özyeterlilik Ölçeği için 35,16±4.81; UCLA Yalnızlık Ölçeği için 31,28±6,45; Oxford Mutluluk Ölçeği için 25,60±3,57; Genel Sağlık Anketi için 16,20±4,14 ve Yaşlılarda Yaşam Kalitesini Değerlendirme Ölçeği için 31,68±7,04 bulunmuştur. Katılımcıların Satranç Eğitimi öncesi ve sonrası ölçek puanları karşılaştırıldığında Genel Özyeterlilik Ölçeği, UCLA Yalnızlık Ölçeği, Oxford Mutluluk Ölçeği ve Yaşlılarda Yaşam Kalitesini Değerlendirme Ölçeği puanları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık bulunurken (p?0,05); Genel Sağlık Anketinde farklılık bulunmadığı belirlenmiştir.
Tartışma-Sonuç: Bu çalışma, Türkiye’de yaşlı bireyler üzerinde satrancın etkisini araştıran ilk çalışma olması nedeniyle önem taşımaktadır. COVID-19 döneminde yaşlı bireylere verilen satranç eğitiminin, bireylerin özyeterlilik, mutluluk ve yaşam kalitesini arttırdığı; yalnızlık düzeylerini azalttığı belirlenmiştir. Bununla birlikte katılımcıların ruhsal durumlarında bir değişiklik olmadığı gözlenmiştir. Daha büyük örneklem grupları ile izlemli çalışmaların yapılması önerilmektedir.