The Effect Of Pet Ownership On Loneliness In Older Adults: An Experimental Study


Yaşar M. E., Gültekin Bilir T., Irmak Yaşar H. S.

5. INTERNATIONAL TRAKYA SCIENTIFIC RESEARCH CONGRESS, Edirne, Turkey, 7 - 08 December 2024, pp.321-322, (Summary Text)

  • Nəşrin Növü: Conference Paper / Summary Text
  • Çap olunduğu şəhər: Edirne
  • Ölkə: Turkey
  • Səhifə sayı: pp.321-322
  • Açıq Arxiv Kolleksiyası: Konfrans Materialı
  • Adres: Yox

Qısa məlumat

In contemporary society, human-animal relationships are gaining increasing significance due to their effects on individuals' mental health and social lives. Pets provide multifaceted benefits by addressing prevalent issues of modern life, such as loneliness and stress, thereby reducing depression, enhancing motivation, fostering communication, and supporting socialization. In this context, examining the impact of pet ownership on individuals' levels of loneliness emerges as a significant area of social and psychological research. The primary aim of this study is to compare the levels of loneliness among individuals aged 65 and above in Istanbul who own pets and those who do not. A quasi-experimental research design was employed for this study. The sample consists of 100 participants residing within the Istanbul metropolitan area, selected through purposive sampling, including 50 pet owners and 50 non-pet owners. Data were collected using face-to-face interviews with a Personal Information Form and the Loneliness Scale for the Elderly. When examining the participants' scores on social loneliness, emotional loneliness, and overall loneliness, it was found that the scores of pet owners (3.61±3.01, 6.08±3.83, 9.69±5.64, respectively) were statistically significantly lower than those of non-pet owners (3.82±2.01, 6.21±3.23, 10.03±5.21, respectively). These findings demonstrate that pet ownership significantly reduces loneliness levels in older adults. The lower scores in social, emotional, and overall loneliness among pet owners indicate the positive role of pets in alleviating feelings of loneliness. This result suggests that pet ownership may benefit older adults' psychosocial well-being and could serve as an important factor in combating loneliness. Future research should further investigate the depth of this interaction to provide a more comprehensive understanding.

Günümüzde insan-hayvan ilişkileri, bireylerin ruh sağlığı ve sosyal yaşamları üzerindeki etkileri nedeniyle giderek daha fazla önem kazanmaktadır. Evcil hayvanlar, yalnızlık ve stres gibi modern yaşamın yaygın sorunlarına çözüm sunarak depresyonu azaltma, motivasyonu artırma, iletişimi teşvik etme ve sosyalleşmeyi destekleme gibi çok yönlü faydalar sağlamaktadır. Bu bağlamda, evcil hayvan sahipliğinin bireylerin yalnızlık düzeyleri üzerindeki etkisini incelemek, sosyal ve psikolojik açıdan önemli bir araştırma alanı olarak öne çıkmaktadır. Bu çalışmanın temel amacı, İstanbul'da yaşayan 65 yaş ve üzeri evcil hayvanı olan bireyler ile evcil hayvanı olmayan bireylerin yalnızlık düzeylerini karşılaştırılmasıdır. Bu çalışmada araştırma deseni olarak yarı deneysel yöntem kullanılmıştır. Araştırmanın örneklemini İstanbul il sınırları içerisinde yaşayan amaca yönelik örneklem tekniği kullanılarak ulaşılan evcil hayvanı olan (50 kişi) ve evcil hayvanı olmayan (50 kişi) toplam 100 kişi oluşturmaktadır. Araştırmanın verileri yüz yüze görüşme tekniği ile Kişisel Bilgi Formu ve Yaşlılar İçin Yalnızlık Ölçeği kullanılarak toplanmıştır. Katılımcıların sosyal yalnızlık, duygusal yalnızlık ve genel yalnızlık puanları incelendiğinde; evcil hayvanı olan bireylerin puanları (sırasıyla 3.61±3.01, 6.08±3.83, 9.69±5.64), evcil hayvanı olmayan bireylerin puanlarından (sırasıyla 3.82±2.01, 6.21±3.23, 10.03±5.21) istatistiksel olarak anlamlı düzeyde daha düşük bulunmuştur. Bulgular, evcil hayvan sahipliğinin yaşlılarda yalnızlık düzeylerini anlamlı şekilde azalttığını göstermektedir. Evcil hayvanı olan katılımcıların sosyal, duygusal ve genel yalnızlık puanlarının daha düşük olması, evcil hayvanların yalnızlık hissini hafifletmede olumlu bir rol oynadığını ortaya koymaktadır. Bu sonuç, evcil hayvan sahipliğinin yaşlıların psikososyal iyilik halleri üzerinde faydalı etkiler yaratabileceğini ve yalnızlıkla mücadelede önemli bir faktör olabileceğini göstermektedir. Gelecekteki araştırmalar, bu etkileşimin daha derinlemesine incelenmesi gerektiğini vurgulamaktadır